10 kwi 2020
Przepisy ustawy z dnia 06 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta dopuszczają pobieranie opłat przez podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych za wydawanie wyciągów, odpisów, kopii i wydruków dokumentacji medycznej, a także za wydanie jej na informatycznym nośniku danych oraz w formie skanu wysłanego na adres email lub nagranego na informatyczny nośnik danych. Wysokość opłaty ustala podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych, jednakże ustawa określa stawki maksymalne, które wynoszą za:
– jedną stronę wyciągu albo odpisu – 0,002 (10,39 zł)
– jedną stronę kopii albo wydruku – 0,00007 (0,36 zł)
– udostępnienie dokumentacji na informatycznym nośniku danych – 0,0004 (2,08 zł)
przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale, ogłaszanego przez Prezesa GUS. W czwartym kwartale 2019 r. przeciętne wynagrodzenie wyniosło 5.198,58 zł, zatem maksymalne stawki opłaty za udostępnienie dokumentacji medycznej do czasu nowego komunikatu Prezesa GUS (które zostanie ogłoszone w maju 2020) wyniosą odpowiednio 10,39 zł; 0,36 zł; 2,08 zł (przyporządkowane powyżej). Wysokość powyższych opłat uwzględnia podatek od towarów i usług, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów usługa jest opodatkowana tym podatkiem. Istotne jest aby odpłatność za udostępnienie dokumentacji medycznej była określona w regulaminie świadczenia usług medycznych.
Możliwość pobierania opłaty nie dotyczy jednak udostępnienia pacjentowi albo jego przedstawicielowi ustawowemu dokumentacji medycznej, w tym wyników badań po raz pierwszy w formie wskazanej powyżej, a także w związku z postępowaniem przed wojewódzką komisją do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych, a także w przypadku udostępnienia dokumentacji medycznej Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji oraz Agencji Badań Medycznych.
Podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych ma obowiązek udostępnienia dokumentacji medycznej w swojej siedzibie. Może to również uczynić poprzez przesyłkę pocztową, co może się wiązać z dodatkowymi kosztami dla pacjenta.